De Londense Albert Bridge is, samen met Tower Bridge en de Hammersmith Bridge, een van de fraaiste bruggen over de rivier de Theems. De brug is gebouwd als verbinding tussen Chelsea op de noordelijke oever en Battersea op de zuidoever.

Ze is ontworpen en gebouwd door ingenieur Rowland Mason Ordish (1824-1886) als tuibrug volgens het Ordish-Lefeuvre principe. Daarbij wordt het brugdek met kabels verbonden aan de rechtopstaande tuien. Al snel na de openingen in 1873, bleek echter dat deze constructie onvoldoende stabiel was. Albert Bridge kreeg de bijnaam The Trembling Lady, De Trillende Dame, en nog steeds hangen er waarschuwingsborden die marcherende soldaten aanmanen hun hun pas te breken om niet te veel trillingen te veroorzaken.

Tussen 1884 en 1887 voegde Sir Joseph Bazalgette (1819-1891) daarom elementen van een hangbrug toe, waarbij het wegdek met vertikale kabels wordt opgehangen aan een dikke, doorhangende kabel.

In 1972 tenslotte werden aan de middelste overspanning twee betonnen brugpijlers toegevoegd. Daardoor werd dit de facta een balkbrug en is de ophanging daar strikt genomen overbodig geworden.

Albert Bridge was oorspronkelijk een tolbrug maar vanwege het lage succes, werd dat zes jaar na de opening afgeschaft. De tolhuisjes staan er wel nog steeds.

De brug is te zien in films zoals A Clockwork Orange, Absolute Beginners, Sliding Doors, Maybe Baby en Flack. The Pogues wijdden er in 1989 de song Misty Morning, Albert Bridge aan.

Meer informatie: nl.wikipedia.org