Golubac is een stadje in het oosten van Servië. Het is gelegen aan de Donau, vlak aan het begin van de zogenaamde Ijzeren Poorten, een diep kloofdal op de grens van Servië (rechtoever) en Roemenië (linkeroever). In het Roemeens heet het dal Porțile de Fier, in het Servisch spreekt men van Đerdap wat afgeleid is van 'draaikolk'.

De rivierbeddingrotsen en de bijbehorende stroomversnellingen maakten de kloofvallei tot een beruchte doorgang voor de scheepvaart , zelfs voor de meest ervaren schippers. Door de aanleg van een stuwmeer op de Donau, ana het begin van de jaren 70, zijn de gevaarlijke rotsen dieper komen te liggen maar de ijzeren Poorten bleven een obstakel vanwege de sterke stroming.

Ter hoogte van het fort van Golubac, 4 km stroomafwaarts van het gelijknamige stadje, is de Donau ongeveer 230 m breed. Het fort dateert uit de 14de eeuw en bestaat uit drie complexen die in fasen werden gebouwd. Het heeft tien vierkante torens waarvan er verschillende veelzijdige versterkingen kregen met de komst van vuurwapens. De torens werden niet met elkaar verbonden voor een gemakkelijkere verdediging.

Het fort heeft meer dan 120 aanvallen succesvol afgeslagen maar veranderde toch herhaaldelijk van eigenaar: Turken, Bulgaren, Hongaren, Serviërs en Oostenrijkers. In 1867 werd het overgedragen aan Servië. Tegenwoordig is het een bezienswaardigheid op boottochten over de Donau.

Meer informatie: en.wikipedia.org