De bouzouki is een Grieks snaarinstrument, een dubbelkorige langhals-luit. Vanaf 1900 en tot de jaren veertig had de bouzouki drie dubbelkorige snaren en dit instrument (trichordo) wordt tot op vandaag de dag bespeeld. Er is zelfs sprake van een echte revival maar de viersnarige (tetrachordo) bouzouki is tegenwoordig populairder.

De bouzouki is waarschijnlijk geëvolueerd uit het Turkse snaarinstrument buzuk bağlama of saz. De benaming heeft mogelijk wortels in het Perzisch "tambur-e bozorg" (grote tambura), een instrument dat later door de Ottomanen is aangepast.

De bouzouki wordt met een plectrum als melodie-instrument bespeeld. De kwaliteit heeft vooral te maken met de gebruikte houtsoorten, en dan vooral kwaliteit van het bovenblad ('elato' ofwel spar). De voorkant is vaak met een zwart-witte versiering uitgevoerd, de duurdere types zijn ingelegd met parelmoer of met contrasterende houtsoorten (bijvoorbeeld esdoorn in palissander).

In de loop van de 19e eeuw is de bouzouki minder populair geworden in de Griekse volksmuziek maar aan het einde van de 19e eeuw is het langzaam maar zeker terug ten tonele verschenen dankzij de gestage opkomst van de rebetika (Griekse jazz). Tegenwoordig geldt de bouzouki als het Griekse muziekinstrument bij uitstek.

De kleinere zusjes van de bouzouki worden tzouras en baglamas genoemd. In een aangepaste vorm (Ierse bouzouki) wordt het instrument veel bespeeld in de Ierse volksmuziek.

Meer informatie: nl.wikipedia.org