Taxi Driver is een Amerikaanse speelfilm uit 1976, geregisseerd door Martin Scorsese. Hoofdrolspeler Robert De Niro en de dan 12-jarige Jodie Foster werden allebei genomineerd voor een Oscar. De film zelf en de muziek van Bernard Herrmann kregen eveneens nominaties.

Travis Bickle (De Niro) is een eenzame oorlogsveteraan die langzaam maar zeker van de maatschappij vervreemdt door chronische slapeloosheid. Zijn job als (nachtelijk) taxichauffeur brengt hem vaak in de minderbedeelde en geweldigdadige wijken van New York en Bickle geraaakt steeds meer gefrustreerd over de wetteloosheid en het geweld dat hij rondom zich waarneemt.

Hij probeert afleiding te vinden bij de knappe Betsy (Cybill Shepherd) die meewerkt aan een politieke campagne maar een mislukte date zorgt voor nog meer frustratie. Op een avond stapt de minderjarige prostitutee Iris (Foster) in zijn taxi wanneer ze probeert te ontsnappen aan haar pooier (Harvey Keitel). Vanaf dan is de maat vol voor Bickle. Hij koopt wapens en bereidt zich voor om zélf iets te doen aan het stedelijk verval rondom hem. Het levert de legendarische scène op waarin De Niro zichzelf voor de spiegel probeert te intimideren.

Patrick Bateman is het personage van Christian Bale in American Psycho (2000). Kurt Russell speelt Jack Burton in Big Trouble in Little China (1986). William 'D-FENS' Foster tenslotte is het personage van Michael Dougas in Falling Down (1993).

Meer informatie: nl.wikipedia.org