Mozes werd geboren als zoon van een Hebreeuwse slaaf. Hij groeide op aan het Egyptische hof, maar moest vluchten nadat bleek dat hij een Egyptische slavenopziener had gedood. Hij vluchtte de woestijn in naar Midian en kwam terecht bij een familie die ook afstamde van Abraham. Hij trouwde er met een van de dochters van het hoofd van de familie, een priester. Daarom werd hij schapenherder, maar op een dag hoorde hij de stem van God vanuit een struik. God zei dat Mozes de Hebreeën (voorlopers van de Joden) moest bevrijden uit de slavernij. Hij moest daarvoor naar de farao. Die wilde hen echter niet laten gaan. Daarop volgden 10 plagen, waarvan de laatste de ergste was. Toen ze mochten vertrekken, moesten ze het zo snel doen, dat ze niet eens tijd hadden om het brood helemaal door te laten rijzen. Dat vertrek uit de slavernij van Egypte vieren de joden nog steeds met het Pesachfeest. Toen ze echter bevrijd waren uit de slavernij, moesten ze veertig jaar door de woestijn zwerven, van oase naar oase. Het was een moeilijk tijd waarin het volk vaak honger en dorst had. Men had vaak ruzie en klaagde veel, ondanks allerlei wonderen van God. In die tijd heeft Mozes de 10 geboden van God gekregen. Uiteindelijk zouden ze na vele jaren in het Beloofde Land aankomen, maar de meeste mensen waren gestorven op de tocht.

Meer informatie: wikikids.nl