Het gestreepte stinkdier (Mephitis mephitis) is het meest bekende stinkdier en wordt ook gehouden als huisdier. Deze soort komt voor in bijna geheel Noord-Amerika. Ze bewonen een groot aantal verschillende biotopen: woestijnen, bossen, prairies, grasvlakten en buitenwijken. Het gestreepte stinkdier wordt 35 tot 60 centimeter lang en weegt 2,7 tot 6,3 kilogram. De staartlengte bedraagt 18 tot 40 centimeter. Het gestreepte stinkdier heeft een zwarte vacht met twee brede witte strepen over de rug en de staart.

Het vachtpatroon dient als waarschuwing voor natuurlijke vijanden. Mochten deze de waarschuwing negeren, steekt het stinkdier zijn staart omhoog, en zet de staartharen uit, klappert met zijn tanden en stampt op de grond met zijn voorpoten. De meeste roofdieren laten zich hierdoor afschrikken, maar de enkele vijand die blijft staan krijgt een nare verrassing. Het stinkdier richt de anaalklieren op de aanvaller en spuit een gele, olieachtige stinkende vloeistof. Hij kan drie tot vijf meter ver spuiten, maar de damp die vrij komt kan wel tien meter ver dragen. De geur blijft lang hangen en is van verre te ruiken. Overigens is het stinkdier zuinig op zijn vloeistof, aangezien hij slechts genoeg heeft voor vijf à zes aanvallen, en het enkele weken duurt voordat de vloeistof is aangevuld. Alleen de Amerikaanse oehoe, die een slechte reukzin heeft, is een geduchte natuurlijke vijand voor het stinkdier. Verreweg de meeste slachtoffers vallen door het verkeer.

Meer informatie: www.stichtinghetstinkdier.nl