Landschapsschilderkunst is een schildergenre waarin taferelen met onder meer bergen, valleien, vlakten, bomen, rivieren, zeeën en bossen het belangrijkste onderwerp vormen. De hemel is vrijwel altijd onderdeel van het kunstwerk en de weersgesteldheid is een aspect van de compositie. Sinds het begin van de vijftiende eeuw is landschapsschilderkunst een zelfstandig genre.

Uit de 1e eeuw zijn Romeinse fresco's van landschappen ter versiering van ruimtes bewaard gebleven in Pompeii en Herculaneum.

De Chinese traditionele landschapsschilderkunst, met name de shan shui, kwam in ontwikkeling tijdens de Tang-dynastie (618 - 906). Hierin worden nietige mensfiguurtjes gebruikt om de schaalverhouding weer te geven en de kijker als het ware uit te nodigen in het landschap rond te dwalen.

Meer informatie: nl.wikipedia.org