Mandela was vrijheidsstrijder en oud-president van Zuid-Afrika. Hij wijdde bijna 70 jaar van zijn leven aan het verzet tegen de Apartheid in Zuid-Afrika.

Als gevolg van de ‘Sharpeville Massacre’ van 1961 verloor Mandela echter het vertrouwen in geweldloos verzet. Daarom stichtte hij de ‘Umkhonto we Sizwe’ (Speer van de Natie), de gewapende tak van het ANC. Het doel van deze organisatie was het saboteren en bombarderen van overheidsinstanties die symbool stonden voor het Apartheidsregime. Aanvankelijk was de doelstelling om hierbij geen slachtoffers te maken, maar in de loop der tijd vielen er toch steeds meer doden en gewonden. Ruim 17 maanden na de lancering van zijn sabotagecampagne werd Mandela op 5 augustus 1962 gearresteerd.

Mandela werd vastgezet op het beruchte Robbeneiland, waar hij ruim 18 jaar zou verblijven. Tijdens zijn celstraf groeide hij uit tot het meest prominente symbool van de anti-Apartheidbeweging. In de jaren ’70 en ‘80 kwam er dan ook steeds meer aandacht voor zijn situatie. Vanuit de internationale gemeenschap klonk de roep om zijn vrijlating steeds luider. Toch zou het nog tot 2 februari 1990 duren voordat de Zuid-Afrikaanse president F.W. de Klerk bekend maakte dat Mandela na 27 jaar gevangenschap zou worden vrijgelaten. Enkele jaren later kwam er officieel een einde aan de Apartheid. Er werden vrije verkiezingen gehouden, waarbij Nelson Mandela werd gekozen tot president van Zuid-Afrika.

Meer informatie: isgeschiedenis.nl