Hoeveel tarwekorrels zijn er nodig om een schaakbord te vullen als het aantal op elk veld verdubbeld wordt?

Heel lang geleden leefde er een oosterse vorst die zich vaak verveelde. Hij had een geleerde man in dienst. Die moest ervoor zorgen dat hij zich niet meer verveelde. De geleerde man dacht en dacht, piekerde en peinsde. Toen vond hij uiteindelijk het schaakspel uit. Toen hij met het schaakspel bij de vorst kwam en hem de regels van het spel uitlegde, was de vorst blij. Zo blij dat hij de geleerde man een grote zak met goudstukken wilde geven. Maar de man weigerde. De vorst bood hem het dubbele, maar ook dat weigerde de man. Zelfs het driedubbele wilde hij niet hebben. De vorst vroeg wat hij dan wilde hebben. Hij kon zijn oren niet geloven toen hij het antwoord van de man hoorde. Een schaakbord heeft 64 velden. De man die de verveling van de vorst verdreven had, wilde één tarwekorrel voor het eerste veld, twee tarwekorrels voor het tweede, vier voor het derde, acht voor het vierde, zestien voor het vijfde, enzovoort.

De vorst stemde met de wens in en dacht dat hij er op deze manier met een koopje vanaf kwam. Maar hij vergiste zich. Als je gaat uitrekenen wat de man vroeg, kom je al gauw aan getallen die je niet eens kunt uitspreken. Als de man kreeg wat hij vroeg, zou hij meer graan krijgen dan er op de hele wereld geoogst kan worden.