De Candelabra van Paracas (Kandelaar van Paracas, ook bekend als Cadelabra van de Andes) is een bekende geoglief op het gelijknamige schiereiland. In het Spaans spreekt men meestal van El Candelabro, wat drietand betekent.

De exacte betekenis is onbekend. De aanleg ervan wordt toegeschreven aan de Paracascultuur die hoer van 800 v.Chr. tot 200 n.Chr. heeft bestaan. Een geoglief is 180 meter groot, genoeg om vanop 20 kilometer in zee te worden gezien. Hij is ongeveer 60 cm in de bodem uitgegraven en mogelijk later omboord met stenen.

Geologiefen komen wereldwijd voor: denk maar aan de Atacama-reus in Chili, de Long Man van Wilmington en het Witte paard van Uffington in Groot-Brittannië of de recente Marree Man in Australië. De bekendste zijn wellicht de Nazcalijnen die zich bevinden op de Peruviaanse Nazcavalkte en die jonger zijn dan de Candelabra van Paracas. Archeologen gaan er van uit dat de Paracascultuur is opgegaan in de Naczacultuur.

Voor de kust van Paracas ligt de eilandengroep Islas Ballestas die een belangrijke bron zijn van guano (vogelmest) voor de landbouw. Toeristische die dit natuurreservaat met zijn jan-van-genten, humboldtpinguïns en zeeleeuwen willen bekijken, varen voorbij de geoglief.

Meer informatie: en.wikipedia.org