De term "tremolo" komt van het Italiaanse woord dat "trillen" betekent en wordt voornamelijk geassocieerd met muziek. Het verwijst naar een techniek waarbij een enkele noot snel herhaald wordt of waarbij twee of meer noten afwisselend worden gespeeld. Afhankelijk van het instrument kan dit op verschillende manieren worden uitgevoerd. Bij strijkinstrumenten zoals de viool wordt het bereikt door een snelle strijktechniek, terwijl het bij gitaar of piano snelle vingerbewegingen vereist. Blaasinstrumenten kunnen een herhaalde tongtechniek gebruiken, en bij slaginstrumenten zoals de xylofoon kan het door snel slaan worden bereikt.

Tremolo fungeert als een versierende techniek in muziek, vergelijkbaar met een triller of vibrato, en verhoogt de expressiviteit van een klank of een groep klanken. Voor instrumenten die een noot niet kunnen aanhouden, zoals de mandoline of xylofoon, is tremolo een techniek om een langdurig geluid te creëren. Het kan nauwkeurig worden gemeten met een bepaalde articulatiesnelheid of vrij worden uitgevoerd voor een levendige oscillatie.

In de moderne muziek kan tremolo ook elektronisch worden geproduceerd. Het wordt vaak geïntegreerd in versterkers of effectpedalen, waardoor een cyclische volumeverandering ontstaat die een dynamische laag aan het geluid toevoegt. Deze veelzijdigheid maakt tremolo een waardevol hulpmiddel voor muzikanten die hun optredens willen verrijken.

Meer informatie: fr.wikipedia.org