In Noorse mythologie is trol een andere naam voor jötunn, de reuzen uit de oertijd die afstammen van de hermafrodiete oerreus Ymir. Deze reuzen zijn groter dan de goden met wie ze soms trouwen. In de latere Scandinavische folklore werden trollen aparte wezens. In de Noordse mythologie worden jötnar ook wel troll of thurs (þyrs in het Oudengels) genoemd. Bronnen in het Oudnoords vermelden dat trollen in afgelegen bergland en grotten wonen. Soms wonen ze samen als vader en dochter of moeder en zoon. Ze worden haast nooit als vriendelijke wezens beschreven. In de Scandinavische folklore zijn trollen bijzondere, meestal reusachtige en lelijke wezens. In vele verhalen komen ze voor: ze zijn dan heel oud, erg sterk maar traag en suf. Soms eten ze mensen en verstenen ze in het zonlicht. Zij kunnen het geluid van kerkklokken niet verdragen en moeten daarom ver van de beschaving leven, in de bergen of in de verste wouden. Komen ze dan soms toch naar de mensengemeenschap dan is dat vooral om het klokgelui te doen ophouden door grote rolkeien op kerkgebouwen te gooien. Nog steeds worden markante punten en rotsen zoals zwerfkeien in het Scandinavische landschap aan trollen toegeschreven

Meer informatie: nl.wikipedia.org