Lemurië is, net als het beroemdere Atlantis, een fictief en/of een hypothetisch verloren land/continent. Het zou hebben gelegen in de Indische Oceaan.

Het was de Engelse jurist en zoöloog Philip Lutley Sclater (1829-1913) die als eerste op de proppen kwam met de hypothese over Lemurië. Bij het bestuderen van zoogdieren viel het hem op dat hij dezelfde fossielen (onder meer van lemuren) vond in India en Madagaskar maar niet in Afrika of het Midden-Oosten. Om de gelijkenissen tussen India en Madagaskar te verklaren ontwikkelde hij in 1858 de theorie van het in zee verdwenen continent Lemurië dat volgens hem in een ver verleden tussen beide continenten als een soort landbrug had gefungeerd.

Ook de Franse natuuronderzoeker Étienne Geoffroy Saint-Hilaire (1772-1844) kwam al met een hypothese over een verloren continent in de Indische Oceaan, maar gaf dit geen naam. Het verhaal van Lemurië wordt ook in verband gebracht met Kumari Kandam en met Lanka, twee verdwenen landen uit de Indische traditie.

Het idee van Lemurië kwam echgter op losse schroeven te staan in 1915 toen Alfred Wegener (1880-1930) zijn theorieën over de platentektoniek en de continentale drift uiteenzette. Later geologisch onderzoek heeft geen enkele geografische formatie aangetroffen in de Indische Oceaan die wijst op de aanwezigheid van een vroegere landbrug of continent tussen Madagaskar en India.

Meer informatie: nl.wikipedia.org