Het Leeuwenmonument (Duits: Löwendenkmal) staat beter bekend als de Leeuw van Luzern. Het monument werd ontworpen door de neoclassicistische beeldhouwer Bertel Thorvaldsen maar het was Lukas Ahorn die het in 1820-21 houwde. Het herdenkt de Zwitserse gardisten die in 1792 het leven lieten bij de verdediging van het Tuilerieënpaleis van koning Lodewijk XVI van Frankrijk.

Mark Twain noemde de dodelijk gewonde leeuw "het meest treurige en ontroerende stuk steen ter wereld."

Op 10 augustus bestormden de Franse revolutioniren het Tuilerieënpaleis. De Zwitserse garde was in de minderheid en beschikte over niet veel munitie. Meer dan 600 landsknechten sneuvelden tijdens de gevechten of werden nadien afgemaakt. Naar schatting tweehonderd stierven later nog in de gevangenis of tijdens de Septembermoorden. Slechts een 100-tal kon ontkomen uit de Tuilerieën.

Het initiatief om een monument op te richten was van Karl Pfyffer von Altishofen, een officier van de garde die op verlof was in Luzern tijdens de gevechten. Het ligt in een voormalige zandsteengroeve bij Luzern. Het monument is uit een rotswand gehouwen en is tien meter lang bij zes meter hoog.

Boven het monument staat "Helvetiorum Fidei ac Virtuti" (Aan de Trouw en Moed van de Zwitsers). De stervende leeuw is met een afgebroken speer doorboord. Zijn poot rust op een schild met de fleur-de-lis van het Franse koningshuis. Naast hem draagt een ander schild het wapen van Zwitserland.

Meer informatie: nl.wikipedia.org