Lambik maakte zijn debuut in het verhaal De Sprietatoom (1946), het derde verhaal in de serie. Enkel in Rikki en Wiske in Chocowakije en Het Eiland Amoras speelt hij niet mee.

In zijn debuutverhaal is Lambik een loodgieter van middelbare leeftijd. Hij is daarnaast door professor Barabas ingehuurd als privédetective, naar eigen zeggen omdat hij heel goed verloren dingen kan terugvinden. In de rest van dit verhaal helpt Lambik -ondanks zijn alcoholisme en zijn ook hier al erg grote onhandigheid- Suske, Wiske en de professor in hun strijd tegen de kwaadaardige geleerde Savantas.

Er zijn schetsen van Lambik uit de periode 1944/1945. Hij heet dan nog Pukkel. De naam Lambik heeft Vandersteen ontleed aan het biersoort gueuze lambic. In de oude Nederlandse albums wordt zijn naam als Lambiek geschreven. Jerom noemt hem vaak afgekort 'Bik', terwijl hij door Sidonia of Wiske ook wel liefkozend 'Bikske' wordt genoemd. Hijzelf wil toch het liefst 'Mijnheer Lambik' genoemd worden. In Bolhoed Bik (2024) wordt duidelijk dat zijn volledige naam Lambik Geuze is.

Vandersteen besloot na een paar verhalen het uiterlijk van Lambik aan te passen. Zo kreeg hij zijn typische ronde hoofd en verandert zijn snor in een onduidelijke zwarte lijn onder zijn neus.

Lambik heeft naast zijn vaste rol in de Suske en Wiske-hoofdreeks ook een eigen stripreeks, De grappen van Lambik. Hij duikt verder ook op in de spin-offreeksen Amoras en De Kronieken van Amoras.

Meer informatie: nl.wikipedia.org