Jupiter (Latijn: Iuppiter), ook wel Jove (Iovis) genoemd, is de belangrijkste god in de Romeinse mythologie, vader van goden en mensen (pater deorum et hominum). Zijn Griekse tegenhanger is Zeus (Oudgrieks: Ζεύς Zéus), hoewel deze Romeinse godheid niet uit de Griekse mythologie is overgenomen, zoals bij andere goden het geval was. Zijn attributen zijn de adelaar, de bliksemschicht en de scepter.

Tegenwoordig wordt de god Jupiter vereerd door religieuze groepen van heidense reconstructie, zoals de Romeinse Weg naar de Goden en Nova Roma, die de oude Romeinse religie nieuw leven willen inblazen.

Als zoon van Saturnus en Ops was Jupiter de oppergod van de Capitoolse Triade, waartoe ook zijn zus en vrouw Juno en zijn dochter Minerva behoorden.

De cultus van Jupiter, waarschijnlijk van Sabijnse oorsprong, werd door Numa Pompilius in Rome geïntroduceerd. In de grootste Romeinse tempel, gebouwd ter ere van hem op de Capitolijnse heuvel, werd hij vereerd als Iuppiter Optimus Maximus ('Jupiter, de beste en grootste'), beschermer van de stad, van wie autoriteit, wetten en sociale orde afkomstig zijn. Cicero noemt hem numen praestantissimae mentis, "de ontzagwekkende aanwezigheid van een opperste geest."

Meer informatie: es.wikipedia.org