De Zwarte Dood was een pestpandemie die het middeleeuwse Europa teisterde van 1347 tot 1352. De ziekte kostte naar schatting 25 tot 30 miljoen mensen het leven. De pandemie begon in Centraal-Azië en werd door Mongoolse krijgers en handelaren naar de Krim gebracht. De pest kwam vervolgens Europa binnen via Italië, misschien meegenomen door ratten of menselijke parasieten via handelsschepen die vanuit Zwarte Zee naar Genua voeren.

De ziekte werd veroorzaakt door de bacillusbacterie Yersinia pestis en door vlooien op knaagdieren overgedragen, hoewel recente studies suggereren dat menselijke parasieten zoals luizen mogelijk ook dragers konden zijn. De pest stond bekend als de Zwarte Dood omdat het de huid en zweren zwart kon kleuren, met als andere symptomen koorts en gewrichtspijnen. Een sterfpercentage tot tweederde van de patiënten leidde tot de schatting dat tussen de 30% en 50% van de bevolking van de getroffen plaatsen stierf aan de Zwarte Dood. Het dodental was zo hoog dat er aanzienlijke gevolgen waren voor de Europese middeleeuwse samenleving als geheel, met een tekort aan boeren dat leidde tot eisen om een einde te maken aan lijfeigenschap, tot een gezagscrisis en opstanden, en tot de totale verlatenheid van vele steden en dorpen. Het was de ergste plaag in de menselijke geschiedenis en het zou 200 jaar duren voordat de bevolking van Europa zich had hersteld tot het niveau van vóór de Zwarte Dood.

Meer informatie: www.worldhistory.org