De Merovingische dynastie heerste over een groot deel van het huidige Frankrijk van 447 tot 751. Zij behoorden tot de Germaanse stam der Franken en waren als 'foederati' ofwel bondgenoten belast met de bescherming van de noordelijke grenzen van het Romeinse Rijk. In de zuidelijke Lage Landen met Doornik als centrum stichtten zij een eigen koninkrijk. Onder koning Clovis (482-511 AD) werd het gebied zuidwaarts uitgebreid en werden de Frankische stammen verenigd en gekerstend tot het rooms-katholicisme. De hoofdstad werd verplaatst naar Parijs. Zijn opvolgers zetten de uitbreidingen verder door.

Steeds meer lieten de Merovingische vorsten het bestuur over aan hun hofmeiers, een titel die al snel erfelijk werd. In 718 werd na een burgeroorlog Karel Martel hofmeier en in 751 maakte de Merovingische dynastie plaats voor de Karolingische toen de troon werd overgenomen door diens kleinzoon Pepijn de Korte.

Karel de Grote volgde Pepijn op na zijn dood in 768, en deelde het rijk met zijn broer Karloman. Na Karloman's dood in 771 nam Karel ook diens deel over en begon een grootschalige expansie die de grenzen van het Frankische rijk tot over de Pyreneeën, tot ver in Italië en tot diep in de Saksische gebieden verlegde.

Karel de Grote werd in 800 gekroond tot keizer.

Meer informatie: nl.wikipedia.org