De dobermann is genoemd naar zijn 'uitvinder', de Duitse deurwaarder en hondenvanger Karl Friedrich Louis Dobermann (1834-1894). Hij wilde een sterke werkhond fokken die allerlei taken aankon, maar in de eerste plaats wilde hij een hond die hem kon beschermen tegen woedende, nalatige belastingbetalers en hun grommende waakhonden. Welke rassen hij kruiste, is niet precies bekend. Vermoedelijk waren het rottweilers, Duitse pinschers en black and tan-terriërs. De dobermann heeft de kleur en de kracht van de rottweiler in combinatie met de snelheid en de vastberadenheid van de pinschers en terriërs. De moderne dobermann wordt ook gefokt op kalmte en trouw. Lichamelijk zijn 'dobers' gespierd, evenwichtig van lichaamsbouw en krachtig. De dobermann komt in verschillende kleuren voor zoals black and tan, brown and tan, blue and tan, isabel, white en fawn and tan. Enkel de black and tan en de brown and tan zijn bij het FCI goedgekeurd, de andere kleuren zijn niet toegestaan. In Amerika en andere landen waar de FCI niet is erkend, wordt er echter wel met deze kleuren gefokt. Dobermanns zijn niet alleen als waak- en verdedigingshond populair. Ze zijn ook erg in trek als gezelschapshond. Vanwege hun spontane, intelligente aard kunnen ze in veel disciplines worden afgericht, zoals politiehond, rampenhond of speurhond. Ze zijn iets minder populair dan Duitse herdershonden. Als ze goed worden gesocialiseerd en opgevoed, zijn het goede gezelschapshonden.

Meer informatie: nl.wikipedia.org