James Abram Garfield (19 november 1831 – 19 september 1881) was de 20e president van de Verenigde Staten. Hij diende van 4 maart 1881 tot zijn dood door een moordaanslag vijf maanden later. Garfield was een advocaat en militair officier tijdens de Burgeroorlog. Hij diende negen termijnen in het Huis van Afgevaardigden en is de enige zittende afgevaardigde die tot president werd verkozen. Vlak voor zijn presidentschap werd hij verkozen tot senator, maar hij weigerde deze positie toen hij president werd.

Als president versterkte Garfield de macht van het presidentschap door zich te verzetten tegen de invloed van senatoren bij benoemingen. Hij zuiverde corruptie in het postkantoor en benoemde een rechter voor het Hooggerechtshof. Hij trotseerde de machtige senator Roscoe Conkling door William H. Robertson te benoemen tot Collector of the Port of New York, wat leidde tot een conflict dat eindigde met de bevestiging van Robertson en het aftreden van Conkling. Garfield pleitte voor landbouwtechnologie, een goed opgeleide kiezer en burgerrechten voor Afro-Amerikanen. Hij stelde ook hervormingen voor in de ambtenarij, die in 1883 door het Congres werden aangenomen en ondertekend door zijn opvolger, Chester A. Arthur, als de Pendleton Civil Service Reform Act.

Garfield werd geboren als jongste van vijf kinderen op 19 november 1831 in een blokhut in Orange Township, nu Moreland Hills, Ohio.

Meer informatie: en.wikipedia.org