Van welk land was Zimbabwe vroeger een kolonie?

De kolonisatie van het huidige Zimbabwe door Groot-Brittannië begon in de late 19e eeuw. In 1888 verkreeg de Britse Zuid-Afrikaanse Compagnie, geleid door Cecil Rhodes, concessies van de plaatselijke Ndebele koning om in zijn koninkrijk te werken. Dit leidde tot de vestiging van de eerste Europese nederzettingen.

In 1895, na de Eerste Matabele Oorlog waarbij de Ndebele werden verslagen, werd het gebied officieel een Britse kolonie onder de naam Rhodesië. De Britten begonnen met de ontwikkeling van infrastructuur, de ontginning van mijnen en de opzet van commerciële landbouw. Hiervoor werd veel land in beslag genomen ten koste van de inheemse bevolking.

De Afrikaanse bevolking verzette zich tegen het onderdrukkende koloniale bestuur, wat leidde tot gewelddadige opstanden zoals de Opstand van Matabele en Mashona in 1896-1897.

In 1923 werden de koloniën Zuid- en Noord-Rhodesië samengevoegd tot Rhodesië, een kolonie met een grote mate van zelfbestuur onder een blanke minderheidsregering. Na WO2 groeide de roep om onafhankelijkheid bij de Afrikaanse meerderheid.

In 1965 verklaarde de regering van Ian Smith eenzijdig de onafhankelijkheid als Rhodesië, wat leidde tot een bloedige burgeroorlog tegen zwarte bevrijdingsbewegingen. Pas in 1979, na jaren van conflict, werden democratische verkiezingen gehouden die leidden tot een meerderheidsregering onder Robert Mugabe. In 1980 werd Zimbabwe officieel onafhankelijk van Groot-Brittannië.