Epidermis is in het algemeen de buitenste laag cellen van een orgaan. De term verwijst ook naar de buitenste huidlaag: de opperhuid. Het woord werd in de 17e eeuw afgeleid van het Griekse ἐπιδερμίς epidermís 'opperhuid' van ἐπí epí '(boven)op' en δέρμα derma 'huid'.

Bij de gewervelde dieren, zoals ook de mens, is de epidermis de buitenste laag van de huid; op celniveau bestaat dit lichaamsweefsel uit meerlagig verhoornd plaveiselepitheel.

De epidermis bestaat uit vier types cellen: de keratinocyten en in mindere mate melanocyten (pigmentcellen), Langerhanscellen en Merkelcellen. De huidadnexen (haar, talgklieren, zweetklieren en nagels) zijn eveneens epidermisderivaten. Deze laag bestaat uit vijf lagen te onderscheiden huidcellen.

-stratum corneum of hoornlaag

-stratum lucidum of heldere laag

-stratum granulosum of korrellaag (het cytoplasma van de cellen bevat korrels)

-stratum spinosum of stekelcellige laag (de cellen lijken hoekig, stekelig)

-stratum basale, stratum germinativum of basale cellaag

In de basale cellaag bevinden zich de pigmentcellen. De basale cellaag wordt ook wel de kiemlaag of moederlaag genoemd. Hieruit ontstaan steeds nieuwe huidcellen. Tussen de heldere laag en de korrellaag bevindt zich de Reinse barrière.

Meer informatie: en.wikipedia.org