Venus Italica is een marmeren neoclassicistisch beeld van de Italiaanse beeldhouwer en kunstschilder Antonio Canova (1757-1822). Het was Napoleon Bonaparte die het beeld bestelde ter vanvanging van de Venus de' Medici die hij meenam naar het Louvre. Canova maakte het beeld af in 1802 en maakte tegen 1819 nog twee varianten.

Nadat de Venus de' Medici in 1815 werd teruggegeven, kwam Canova's beeld terecht in de Galleria Palatina van het Palazzo Pitti in Firenze. Een van de latere versies staat in het Metropolitan Museum of Art in New York.

Canova is begonnen als schilder waarbij hij veel naaktstudies heeft gedaan om het menselijk lichaam te bestuderen. Toen hij zestien was kreeg hij zijn eerste beeldhouwopdracht, Orpheus en Eurydice. Canova maakte van liefde een rode draad in zijn werk en hij is bekend geworden door de tederheid van zijn beelden.

Terwijl andere kunstenaars van zijn tijd een ideaalbeeld nastreefden, probeert Canova een zeker realisme in zijn werken te brengen. Volgens veel mensen lijken zijn beelden van echte huid in plaats van marmer. Hij bekwam dat effect door het beeld vaak maanden lang te schuren met speciale werktuigen en puimsteen, waarna hij het inwreef met een onbekend product om het patina te geven.

Meer informatie: nl.wikipedia.org