Théo(phile) van Rysselberghe ( 1862-1926) was een Vlaamse neo-impressionistische kunstschilder, graficus en ontwerper, die op het einde van de 19de eeuw een sleutelrol speelde binnen de Europese kunstwereld. Zo was hij onder meer een van de oprichters van de avant-gardegroep les XX (Les Vingt) in 1883.

De lezing door Emile Verhaeren is een denkbeeldige bijeenkomst in het appartement van Verhaeren. De toehoorders zijn Franse en Belgische vrienden van Verhaeren en Théo Van Rysselberghe.

Het decor vult het literaire en artistieke karakter van het groepsportret aan: een welgevulde boekenkast, een beeldje van Auguste Rodin, een reproductie van het Portret van Thomas Carlyle van James Abbott McNeill Whistler en een Geknielde van George Minne.

Het groepsportret is gedateerd 1903, maar de eerste ideeën voor de ambitieuze compositie ging al terug tot drie jaar eerder. Van Rysselberghe bereidde het werk voor aan de hand van een aantal tekeningen en schilderijen.

De lezing is het hoogtepunt van de portretkunst en compositietechniek van Van Rysselberghe. Met zijn nadrukkelijke verftoetsen en opgevoerde koloriet vormt zijn stijl een persoonlijke variant op het neo-impressionisme. Tegelijk leest het doek als een historische getuigenis van de culturele banden tussen Frankrijk en België rond de eeuwwisseling.

Het bevindt zich in het Museum voor Schone Kunsten van Gent.

Meer informatie: nl.wikipedia.org