De Villa Hadriana (in het Italiaans Villa Adriana) is de naam van de uitgestrekte residentie die de Romeinse keizer Hadrianus (76-138) tussen 126 en 134 liet aanleggen vier kilometer ten zuidwesten van het Romeinse stadje Tibur, het huidige Tivoli, op ongeveer 30 km ten oosten van Rome. In 1998 werd de villa op de werelderfgoedlijst van UNESCO gezet.

Het landgoed, met een omtrek van 5 km en een oppervlakte van ongeveer 120 ha, omvatte een keizerlijk paleis, thermen, bibliotheken, theaters, een zwembad, personeelsvertrekken, banketzalen, ondergrondse gangen, altaren, een sportstadion, een kunstgalerie en uitgestrekte tuinen boordevol kunstwerken. Er waren zelfs grotten, dierenverblijven, een wildpark, een vijver, pleinen met fonteinen, watervallen, visbekkens, enzovoorts. Het geldt als een van de rijkste gebouwencomplexen uit de oudheid.

Hier afgebeeld is Teatro Marittimo, een van de meest tot de verbeelding sprekende elementen van de villa. Ter vergelijking: de doorsnede is slechts 40 cm kliener dan het Pantheon in Rome.

Na Hadrianus's dood bleven de keizers naar Tivoli komen maar geleidelijk verviel de villa tot een steengroeve en een ruïneveld. Bij opgravingen werden honderden kunstschatten opgevraven. De meeste zijn naar Rome gebracht ter restauratie en zijn te zien in de Musei Capitolini of de Musei Vaticani maar andere verdwenen in particuliere verzamelingen en musea wereldwijd. Zo werd de Diana van Versailles, nu in het Louvre, hier gevonden.

Meer informatie: nl.wikipedia.org