Van welke bouworde is dit een typisch voorbeeld?

De Dorische orde is de oudste en bijgevolg eenvoudigste van de drie bekendste bouworden uit de Griekse oudheid. De andere zijn de Ionische en de Korinthische orde. De Dorische bouworde begon zich te ontwikkelen in de zevende eeuw v.Chr., en heeft als meest typische kenmerk de Dorische zuil.

Een kenmerk van de Dorische zuil is dat deze geen voetstuk (basement) heeft en dat het kapiteel niet versierd is. Bovenaan heeft de Dorische zuil een eenvoudig kapiteel bestaande uit een vierkante dekplaat (abacus) en een rond "kussen" (echinus). Dit soort kapiteel wordt daarom soms een kussenkapiteel genoemd.

Een Dorische zuil heeft bredere lengtegroeven (cannelures) dan een Ionische of een Korinthische zuil en is over het algemeen ook minder hoog: slechts vijf à zes moduli hoog. De modulus is de diameter van de zuil aan de basis. Bij de oudste tempels vertoont de Dorische zuilschacht naar het midden toe een lichte verbreding (éntasis).

De Romeinen ontwikkelden een eigen Romeins-Dorische orde waarbij de zuilen wel een voetstuk hadden en slanker waren.