Ophelia (1851-1852) is het bekendste schilderij uit het oeuvre van John Everett Millais (1829-1896) en een van de beroemdste iconen van de schilderkunst van de prerafaëlieten. Het kunstwerk bevindt zich in de collectie van het Tate Britain in Londen.

John Everett Millais richtte in 1848 in Londen samen met zes andere kunstenaars en een schrijver de Prerafaëlitische Broederschap op. Naast Millais speelden William Holman Hunt (1828-1910), Dante Gabriel Rossetti (1828-1882) en kunstcriticus John Ruskin (1819-1900) een belangrijke rol in deze beweging. De Pre-Rafaëlieten keerden zich tegen de heersende schilderkunst en pleitten voor een terugkeer naar de kunst van vóór de Renaissance.

Door de natuur en haar symbolische boodschappen zo getrouw mogelijk weer te geven streefden ze het hogere doel van de schilderkunst na. De kunst van de prerafaëlieten kenmerkt zich door een nauwkeurig kleurgebruik, het weergeven van details en het nastreven van een zo groot mogelijke natuurgetrouwheid. De prerafaëlieten maakten hun werk bij voorkeur in de natuur.

Ophelia is een personage uit William Shakespeares beroemde toneelstuk Hamlet. Ophelia is krankzinnig geworden door het verlies van haar vader en het vertrek van Hamlet. Ze zingt flarden van liedjes en plukt bloemen langs de oever van een rivier, maar valt en verdrinkt.

Meer informatie: nl.wikipedia.org