Camille Pissarro, geboren als Jacob Abraham Pizarro (1830-1903) was een Frans impressionistisch kunstschilder. Pissarro was altijd op zoek naar nieuwe vormen en werd zo een van de meest vernieuwende onder de impressionisten.

Pissarro werd geboren op de Maagdeneilanden, die tot 1917 een Deense kolonie waren. Zijn hele leven behield hij de Deense nationaliteit. Eind 1855 vestigde hij zich in Frankrijk waar hij vrijwel meteen het impressionisme omarmde. Op advies van landschapsschilder Camille Corot ging hij schilderen in stadjes en dorpen rond Parijs. Al snel exposerde hij op de beroemde Salons.

In 1861 leerde hij Claude Monet en Paul Cézanne kennen op de Académie Suisse. In 1866 ging hij wonen in het gehucht L'Hermitage in Pontoise en in 1869 in Louveciennes die vaak voorkomen in zijn werken. Net als Monet vluchtte hij ijdens de Frans-Duitse Oorlog naar Londen. In 1872 vestigde hij zich weer in Pontoise.

In 1875 jaar betrok Pissarro een studio in Parijs. Pissarro was de enige die aan alle acht tentoonstellingen van de impressionisten (1874-1886) deelnam. Door een oogziekte kon hij vanaf de jaren 1890 niet meer in weer en wind buiten werken. Hij schilderde meer en meer vanachter de ramen van huizen en hotels.

Pissarro schilderde verschillende zelfportretten. Dit exemplaar dateert uit 1900.

Meer informatie: nl.wikipedia.org