Paul Signac (1863-1935) was een Frans kunstschilder en graficus. Hij was samen met Georges Seurat de grondlegger van het 19e-eeuwse neo-impressionisme waarbij geen streken of vlakken op het doek worden aangebracht, maar stippen (pointillisme) of eventueel streepjes (divisionisme). Signac was ook een van de oprichters van de Salon des Indépendants (1884).

Signac begon met schilderen in 1882. Hij was autodidact en liet zich in eerste instantie inspireren door de impressionisten Claude Monet en Armand Guillaumin. In 1884 ontmoette hij Seurat en de twee legden samen de basis voor het pointillisme. Vanaf 1890 begon Signac zijn pointillé wat groter neer te zetten.

Signac schilderde voornamelijk havens en schepen en werkte zowel op locatie als in zijn atelier. Vaak maakte hij op locatie een aquarel en kleuraantekeningen die hij later uitwerkte tot een schilderij. In zijn beste werken wordt door optische menging een harmonische en uitermate sterke lichtwerking verkregen.

Soleil couchant, pêche à la sardine, Concarneau, Opus 221 (Adagio) is geschilderd in 1891. Signac gaf zijn schilderijen vaak opus-nummers, naar analogie met de muziek. In deze serie van drie werken uit 1891 gaf hij deze bovendien de muzikale ondertitels Allegro, Larghetto en Allegro Maestoso mee. Het toont een aantal zorgvuldig gespreide vissersbootjes bij een ondergaande zon, als ware het noten op een notenbalk aan de horizon. Het werk bevindt zich nu in het Museum of Modern Art (MoMA) in New York.

Meer informatie: nl.wikipedia.org