Paul Signac (1863-1935) was een Frans kunstschilder en graficus. Hij was samen met Georges Seurat de grondlegger van het 19e-eeuwse neo-impressionisme waarbij geen streken of vlakken op het doek worden aangebracht, maar stippen (pointillisme) of eventueel streepjes (divisionisme). Signac was ook een van de oprichters van de Salon des Indépendants (1884).

Signac begon met schilderen in 1882. Hij was autodidact en liet zich in eerste instantie inspireren door de impressionisten Claude Monet en Armand Guillaumin. In 1884 ontmoette hij Seurat en de twee legden samen de basis voor het pointillisme. Vanaf 1890 begon Signac zijn pointillé wat groter neer te zetten.

Signac schilderde voornamelijk havens en schepen en werkte zowel op locatie als in zijn atelier. Vaak maakte hij op locatie een aquarel en kleuraantekeningen die hij later uitwerkte tot een schilderij. In zijn beste werken wordt door optische menging een harmonische en uitermate sterke lichtwerking verkregen.

Signac werkte van 1893 tot 1895 aan het schilderij Au temps d'harmonie (L’âge d’or n’est pas dans le passé, il est dans l’avenir). Het is een van de weinige allegorische werken in zijn oeuvre en het leunt qua stijl en kleurenpalet nauw aan bij Seurats bekendste werken. Alleen de Zuid-Franse setting verraadt de hand van Signac. Het schilderij hangt in het stadhuis van Montreuil-sous-Bois.

Meer informatie: fr.wikipedia.org