Jean Antoine Watteau, beter bekend als Antoine Watteau (1684-1721) hield al van het allervroegste begin schetsboeken bij met snelle aanduidingen van figuren naar het leven.

Het werk van Watteau markeerde het begin van een nieuwe stijl in Frankrijk, de rococo, die diepgaand verschilde van de zware barokke stijl die onder Lodewijk XIV tot ontwikkeling was gekomen: lichtvoetig in plaats van pompeus, asymmetrisch in plaats van symmetrisch, vrouwelijk in plaats van mannelijk, gericht op Parijs in plaats van Versailles.

Watteau werd al door zijn tijdgenoten beschouwd als een van de grootste schilders van dat moment. Ondanks zijn vroegtijdige dood liet hij een grote hoeveelheid werken, vooral tekeningen, na. Watteau hanteerde vaak thema's als liefde en geluk en liet zich inspireren door theater en carnaval. Hij schilderde ook vaak semi-mytthische plaatsen zoals Arcadia en Cythera.

Watteau schilderde Fêtes Vénitiennes (Venetiaanse Feesten) in 1719. Het is een van de vele zogenaamde fêtes galantes (letterlijk: hofmakerijfeesten) die het werk van Watteau typeren. er wordt aangenomen dat de centrale figuur de actrice Charlotte Desmares is, een minnares van de Hertog van Orleans. De man in oosterse kledij is wellicht de schilder Nicolas Vleughels, een vriend van Watteau. Het schilderij hangt in de Scottish National Gallery in Edinburgh.

Meer informatie: en.wikipedia.org