Le Prince des Romantiques, zo wordt Ferdinand Victor Eugène Delacroix (1798-1863) wel eens genoemd. Delacroix wordt gezien als de belangrijkste Franse kunstschilder van de Romantiek. Andere belangrijke vertegenwoordigers van de Franse Romantiek waren zijn tijdgenoot en goede vriend Charles-Émile-Callande de Champmartin en de jong gestorven Théodore Géricault.

Met De Bark van Dante (1822) viel Delacroix voor het eerst op tijdens de Salon in Parijs. de schilder haalde inspiratie uit de Divina Commedia van Dante. Hij beeldt Dante en Vergilius uit bij hun overtocht door de vijfde ring van de hel om bij de stad in de hel te geraken. Ook de invloed van Het Vlot van de Medusa (1818) van Géricault is duidelijk merkbaar. Die twee schilderijen hangen in het Louvre.

Daarna volgden onder meer Bloedbad op Chios (1824), Dood van Sardanapalus (1827) en Delacroix's bekendste werk, De Vrijheid voert het Volk aan (1830).

1832 betekende een definitief keerpunt in zijn carrière. Hij maakte toen als historieschilder deel uit van een diplomatiek gezantschap naar Marokko, een reis die hem eerst ook naar Spanje bracht waar hij de werkend van Francisco Goya en Diego Velázquez leerde kennen.

Voortaan ging hij lichtwerking en kleuren nog meer benadrukken en kwam er een nadruk te liggen op het oriëntalisme, exotisme, erotisme en de strijd tussen het wilde, primitieve dier en de mens zijn thematiek. Dit zijn allemaal typerende kenmerken van de Romantiek.

Meer informatie: nl.wikipedia.org