De biscuit rose de Reims is geboren rond 1690. De bakkers van de stad experimenteerden toen met het benutten van hun nog hete ovens, na afloop van het broodbakken. Ze bedachten een speciaal deeg (eieren, suiker en meel) waarvan ze koekjes maakten die ze na de eerste bakronde op lage temperatuur nog een tweede keer konden laten drogen in de nog hete ovens. Bis-cuit betekent letterlijk ‘tweemaal gebakken’. Zo komt ook beschuit aan zijn naam.

In de beginjaren was dit koekje wit maar voor de bereiding werd vanille gebruikt en echt vanillepoeder uit vanillebonen is zwart. Om die zwarte stipjes te verbergen voegden de banketbakkers karmozijn toe, een natuurlijke rode kleurstof gemaakt uit schildluizen.

De biscuit rose de Reims wordt geserveerd met thee maar wordt soms ook in wijn of, uiteraard, champagne gesopt.

Meer informatie: fr.wikipedia.org