De Duitse renaissancekunstenaar Albrecht Dürer (1471-1528) is vooral bekend omwille van zijn houtsneden en kopergravures maar hij was ook een zeer bekwaam kunstschilder. Kunsthistorici zijn het er over eens dat Dürer zichzelf herhaaldelijk heeft afgebeeld op zijn doeken maar hij liet ook drie volwaardige zelfprotretten na, respectievelijk gemaakt in 1493, 1498 en 1500.

Zelfportret (of Zelfportret op 26-jarige leeftijd) is het exemplaar uit 1498 en is uitgevoerd in olieverf op paneel uitgevoerd. In de afbeelding verheft Dürer zichzelf tot de sociale positie die hij geschikt achtte voor een kunstenaar van zijn kunnen. Hij presenteert zichzelf in halve lengte, onder een boog, naar de toeschouwer toegekeerd. Hij heeft een arrogante uitdrukking, die het zelfverzekerde zelfvertrouwen verraadt van een jonge kunstenaar op het hoogtepunt van zijn kunnen. Zijn aanwezigheid domineert de picturale ruimte, van zijn hoed, die bijna tot aan de bovenkant van het doek reikt, tot zijn arm die op de onderste rand is geplaatst, waar hij zijn vingers laat rusten, omsloten door fijne, rijke handschoenen.[

In het open raam is een een vlak landschap zichtbaar met een meer en in de verte met sneeuw bedekte bergen. Het landschap kan de herinnering aan zijn recente reizen naar Italië of zijn innerlijke gemoedstoestand voorstellen.

Tegenwoordig bevindt het zich in het Museo del Prado in Madrid

Meer informatie: en.wikipedia.org