Jezus in het Huis van Simon is een laatgotisch olieverfschilderij op houten paneel dat op basis van stylistische eigenschappen wordt toegeschreven aan Dirk Bouts (ca 1410-1475). Het werk wordt gedateerd in de jaren 1440 en is dus één van Bouts vroegste schilderijen. Het bevindt zich in de Gemäldegalerie in Berlijn.

Het schilderij geeft het moment weer dat een vrouw (door Johannes Maria genoemd) de voeten van Christus droogt met haar haar. Opvallend is dat Bouts zich voor het gelaat van Christus zich heeft gebaseerd op de beschrijving daarvan in de -vervalste- brief van Lentulus. Dat deed hij ook voor zijn Salvator Mundi.

Van dit werk bestaat een kopie die spiegelbeeld die wordt toegeschreven aan Bouts' zoon Albrecht Bouts en die zich bevindt in het Old Masters Museum in Brussel. De geknielde opdrachtgever (een dominicaan) werd vervangen door een elegenat geklede jongeman.

Over het vroege leven van Dieric of Dirk Bouts (ca 1410-1475) wordt gerekend tot de Vlaamse Primitieven. Hij behoort met Petrus Christus en Hugo van der Goes tot de generatie kunstenaars die voortbouwden op het werk van Jan van Eyck en Rogier van der Weyden. Bouts heeft gewerkt in het Brusselse atelier van van der Weyden en vestigde zich nadien in Leuven waar hij in 1472 werd benoemd tot stadsschilder. Typisch voor Bouts werk zijn de symmetrische composities. Hij was ook een van de eerste noordelijke schilders die een verdwijnpunt toepaste in zijn werken.

Meer informatie: nl.wikipedia.org