Carolus Borromeus (Latijn: Carolus Borromeus) werd geboren als Carlo Borromeo in een adellijke familie uit Arona. Al op zijn twaalfde werd hij "abt zonder verplichtingen" van een klooster aan het Lago Maggiore. Dat bezorgde hem een riant inkomen voor de prijs van één bezoek per jaar. Al gauw kwam de in 1538 geboren jongen tot inzicht dat het systeem niet deugde en stelde hij het geld ter beschikking van de armen.

Carlo besloot rechten te gaan studeren maar toen zijn oom de pausentroon besteeg als Pius IV, werd hij benoemd tot kardinaal, pauselijk secretaris en administrator van het aartsbisdom Milaan.

Op zijn vierentwintigste, na de dood van zijn broer, werd hij priester en ontving vijf maanden later de bisschopswijding, met Milaan als diocees. Hij zou er de kerk grondig hervormen. Carlo vaardigde een moderne catechismus uit, overreedde de paus tot hervatting van het al tien jaar opgeschorte concilie van Trente, bezocht alle kloosters en parochies van zijn diocees om een nieuwe tucht in te voeren, preekte iedere zondag zelf, stichtte weeshuizen, hospitalen en liefdadigheidsinstellingen en haalde de bezem door het hele verslapte kerkelijk leven. Ook stichtte hij een van de eerste priesterseminaries.

Toen in 1576 de pest uitbrak, verplichtte hij elke priester, monnik en non te blijven om de pestlijders bij te staan en gaf zelf dag na dag het voorbeeld. Hij overleed op amper 46-jarige leeftijd en werd nadien heilig verklaard.

Meer informatie: nl.wikipedia.org