Het Pavillon Le Corbusier is het laatste gebouw dat werd ontworpen door de Zwitserse architect Le Corbusier, geboren als Charles-Édouard Jeanneret-Gris (1887-1965). Het werd pas twee jaar na zijn dood voltooid.

Interieurontwerper en galeriehoudster Heidi Weber ontdekte le Corbusier in 1957 tijdens een tentoonstelling in Kunsthaus Zürich. Tot dan was het schilder- en beedhouwwerk van le Corbusier onderbelicht gebleven. Vanaf dat moment realiseerde Weber twee tot drie tentoonstellingen per jaar in haar galerie Mezzanin met zijn veelzijdige oeuvre: olieverfschilderijen, aquarellen, tekeningen, wandtapijten, sculpturen en later ook meubels.

In 1960 vroeg ze de architect om een gebouw te ontwerpen om zijn oeuvre als totaalkunstwerk te kunnen presenteren in een door hemzelf ontworpen tentoonstellingspaviljoen. Dat opende de deuren in 1967 als Heidi Weber Museum - Centre Le Corbusier. de architect zelf noemde het gebouw La Maison d'Homme (Het Huis van de Mens), verwijzend naar het feit dat hij in zijn architectuur maten gebruikte die gebaseerd waren op het menselijk lichaam.

Tot 2014 runde Weber het huis als privémuseum. Daarna ging het museum over in handen van de stad Zurich die het hernoemde tot Pavillon Le Corbusier. het wordt beheerd door het Museum für Gestaltung Zürich (Designmuseum Zurich).

Het gebouw is het enige huis van Le Corbusier dat in Duitstalig Zwitserland is gebouwd en -op uitdrukkelijk verzoek van Heidi Weber- zijn enige huis van staal en glas.

Meer informatie: de.wikipedia.org