Louis Armstrong heeft met zijn improvisaties de jazzwereld voorgoed veranderd door de improviserende solist centraal te stellen in de uitvoering. Vanaf het begin van zijn carrière als bandleider creëerde Armstrong ensembles om zijn spectaculaire trompetspel te laten zien. Zijn muziek had zo'n belangrijke invloed op de jazzgeschiedenis dat veel geleerden, critici en fans hem de eerste grote jazzsolist noemen. Armstrongs invloed reikte veel verder dan jazz; de energieke, swingende ritmische beweging van zijn spel was een grote invloed op solisten in elk genre van de Amerikaanse populaire muziek.

Bij het vormen van zijn onderscheidende speelstijl bouwde Armstrong voort op de invloeden van eerdere jazztrompettisten en zocht hij ook naar meer onorthodoxe inspiratiebronnen. Zijn improvisaties waren gebaseerd op de stijlen van eerdere New Orleans cornettisten en trompettisten zoals Bunk Johnson, Freddie Keppard en vooral Joe "King" Oliver, die Armstrong informeel lesgaf op het instrument en uiteindelijk hielp zijn carrière in Chicago te lanceren. Maar Armstrong werd ook geïnspireerd door de behendigheid van New Orleans-klarinettisten en zijn studie van klassieke trompetliteratuur, twee invloeden die vloeiende techniek en verbluffende hoge noten tot kenmerken van zijn stijl maakten. Zijn flitsende improvisaties waren opvallend anders dan die van de vorige generatie New Orleans-trompettisten, wiens solo's vaak op eenvoudige melodische ideeën waren gebaseerd.

Meer informatie: music.si.edu