Onder standaardomstandigheden verstaat men in de scheikunde, of beter: de chemische thermodynamica een stel omstandigheden die men als eindig aftelpunt voor veranderingen in de thermodynamische grootheden gekozen heeft.

Gewoonlijk neemt men daarvoor:

-De meest stabiele fase bij de onderhavige temperatuur

Bij kamertemperatuur is dat bijvoorbeeld grafiet (en niet diamant) voor koolstof en vloeibaar water, niet stoom.

-Voor iedere gasvormige component: een bepaalde druk die niet nul kan zijn.

Gewoonlijk is dit een druk van 1 atmosfeer (= 1,013 bar, of 101 325 Pascal vaak ook aangeduid als standaarddruk of p0), maar ander keuzes zijn mogelijk, mits consequent volgehouden. Sinds 1990 wordt door de IUPAC 100000 Pascal aangeraden als standaarddruk.

-Voor iedere species in oplossing een bepaalde concentratie die niet nul kan zijn.

Gewoonlijk neemt men hiervoor 1 mol per liter, maar andere keuzes zijn soms praktischer en in sommige gevallen zelfs noodzakelijk

Meer informatie: nl.wikipedia.org