The Chicago World's Fair stond ook bekend onder de naam World's Columbian Exposition omdat ze gehoiuden werd in 1893 ter viering van het feit dat 400 jaar eerder Christoffel Columbus in Amerika arriveerde. Het Bureau International des Expositions heeft de tentoonstelling achteraf erkend als de elfdee universele wereldtentoonstellin.

Chicago werd verkozen boven New York, Washington D.C. en St. Louis als locatie voor de tentoonstelling. De tentoonstelling had een grote invloed op Chicago's architectuur, kunst en status. De tentoonstelling besloeg een gebied van 2,4 vierkante kilometer. Het terrein werd voornamelijk ontworpen door Daniel Burnham en Frederick Law Olmsted en stond bekend als The White City.

Voor de tentoonstelling werden 200 gebouwen neergezet en kanalen en lagunes aangelegd. Er waren 46 landen vertegenwoordigd op de tentoonstelling. In totaal kwamen er meer dan 27 miljoen bezoekers.

De internationale tentoonstelling werd gehouden in een gebouw dat geheel in het teken stond van elektriciteit en de mogelijkheden hiervan. Ook werd op deze tentoonstelling voor het eerst een reuzenrad, gebouwd door George Ferris, gedemonstreerd.

In juli 1894 verwoestte een brand een groot deel van het terrein van de tentoonstelling. Van de meer dan 200 gebouwen op de tentoonstelling staan er vandaag de dag nog maar twee overeind: het Museum of Science and Industry en het Art Institute of Chicago Building.

Meer informatie: nl.wikipedia.org