De zogenaamde Schat van Priamus is een verzameling sier- en gebruiksvoorwerpen, grotendeels van goud, die in 1873 werd gevonden door de Duitse archeoloog Heinrich Schliemann in Troje, het huidige Hisarlık in Turkije.

Schliemann noemde zijn vondst de Schat van Priamus in de veronderstelling dat de voorwerpen hadden toebehoord aan Priamus, de legendarische laatste koning van Troje. Ze lagen onder een brandlaag waardoor hij dacht dat het ging om de stad uit de Ilias en Odyssee van Homerus die door de Grieken werd platgebrand.

In werkelijkheid zijn de voorwerpen veel ouder. Ze stammen uit de laag die later is aangeduid als Troje II en dateren van ca. 2500 v.Chr. of zelfs nog iets daarvoor. Ze lagen in een soort stenen kist direct buiten de poort van Troje II.

Schliemann smokkelde de vondst het land uit, betaalde daarvoor een boete maar gaf de schat nooit terug. Na een tentoonstelling in Londen, schonk hij de juwelen in 1881 aan de stad Berlijn. In 1945 werd de schat geconfisqueerd door het Rode Leger en verhuside naar het archief van het Poesjkinmuseum in Moskou. Sinds 1996 worden 259 objecten uit de schat daar weer tentoongesteld. Zowel Duitsland als Turkije vragen de terugkeer.

De linkerfoto is een beroemde foto van Heinrich Schliemanns vrouw Sophie Schliemann in Trojaans ornaat met gouden sieraden uit de Schat van Priamus.

Meer informatie: nl.wikipedia.org