Waarom proosten we?

Het proosten voordat je de eerste slok van een drankje neemt, is een universeel gebruik en een van de oudste tradities ter wereld. Proosten betekent drinken op iemands gezondheid, als een wens voor succes of ter viering van iets of iemand. De oudste bronnen wijzen erop dat de geschiedenis van het proosten begint bij de Grieken en Feniciërs, die in de oudheid hun wijnglazen hieven als offer aan de goden. In het oude Rome werd tijdens het proosten een beetje van de drank op de grond gegoten om de dorst van de goden te lessen. In Nederland is het gebruikelijk om te zeggen "proost" als een manier om elkaar gezondheid toe te wensen.

Andere verhalen suggereren dat het proosten ook in de oudheid ontstond, maar om een andere reden: het proosten bezegelde het einde van conflicten. Destijds was vergiftiging via drank een gemakkelijke manier om een vijand uit te schakelen. Tijdens vredesbanketten sloegen leiders of gastheren hun bekers luid tegen die van hun tegenstanders, waardoor de vloeistof van de ene beker naar de andere stroomde. Dit verzekerde de gasten ervan dat de wijn niet vergiftigd was en dat niemand zou worden bedwelmd. Vandaar de gewoonte om elkaar "gezondheid!" te wensen.

Een andere verklaring stelt dat het klinken van glazen zijn oorsprong vindt bij de Griekse wijngod Dionysus. Door het klinken van bekers of glazen aan te moedigen, stimuleerde de wijngod het gehoor om deel te nemen aan het genot van de drank, waardoor de zintuiglijke ervaring van het proeven compleet werd.