Een harpoen is een lang, speerachtig instrument dat voornamelijk wordt gebruikt voor de jacht op zeedieren zoals walvissen, vissen en zeehonden. Het ontwerp van een harpoen omvat meestal een weerhaak die zich in het doelwit vastzet en een touw of lijn die aan de schacht is bevestigd, waardoor jagers hun prooi kunnen binnenhalen. Harpoenen worden al duizenden jaren gebruikt, met bewijs van hun bestaan in oude culturen over de hele wereld, waaronder de inheemse Amerikaanse, Inuit en Polynesische samenlevingen. In de walvisvaart speelden harpoenen een cruciale rol bij de jacht en vangst van grote zeedieren.

In de 19e eeuw zorgde de ontwikkeling van het harpoengeweer voor een revolutie in de walvisindustrie, waardoor de efficiëntie en vangstpercentages toenamen. Ondanks hun historische betekenis worden harpoenen tegenwoordig minder vaak gebruikt vanwege moderne vistechnieken en inspanningen voor natuurbehoud die gericht zijn op de bescherming van het zeeleven. Toch blijven ze een symbool van maritiem erfgoed en menselijke vindingrijkheid in het aanpassen van gereedschappen voor overleving en levensonderhoud uit de oceaan.