De haarkleur van mensen wordt door twee pigmenttypes bepaald. Het donkere eumelanine en het lichte feomelanine verschillen in verhouding tot elkaar, waardoor het in menselijk haar in circa 11 tot 12 kleurtinten kan variëren, van zwart tot lichtblond.

Naarmate men ouder wordt, treedt een natuurlijke kleurverandering op; het haar wordt eerst grijs, dan wit. Als er bij een roodharige een dergelijke kleurverandering optreedt, zullen de haren doorgaans in één stap wit worden en niet eerst grijs omdat bij een roodharige het pigment ontbreekt om de kleur grijs te laten ontstaan.

Deze kleurverandering vindt haar oorzaak in de geleidelijke afname van pigment, naarmate er in de haarwortel minder melanine wordt geproduceerd; nieuwe haren groeien dan aan zonder pigment. Voor deze vergrijzing schijnen twee genen verantwoordelijk te zijn. De stamcellen aan de basis van de haarzakjes produceren melanocyten: dat zijn de cellen die het pigment in het haar en de huid maken en opslaan. Het afsterven van melanocyt-stamcellen is er de oorzaak van dat het haar grijs begint te worden. Hierdoor zal een haarwortel die eenmaal een pigmentloze haar heeft geproduceerd, in principe geen gekleurde haar meer produceren. De haar zelf verandert overigens niet van kleur; hij valt uit en wordt vervangen door een pigmentloos exemplaar.

Meer informatie: nl.wikipedia.org