Apneu, ook wel apnoe genoemd in het Brits-Engels, verwijst naar een tijdelijke stopzetting van de ademhaling, waarbij het volume van de longen aanvankelijk onveranderd blijft. Afhankelijk van hoe geblokkeerd de luchtwegen zijn, kan er wel of geen gasuitwisseling plaatsvinden tussen de longen en de omgeving. Als er voldoende doorstroming is, wordt de gasuitwisseling in de longen en de cellulaire ademhaling niet ernstig beïnvloed. Het vrijwillig stoppen van de ademhaling wordt adem inhouden genoemd.

Apneu kan onvrijwillig optreden, bijvoorbeeld door drugsgebruik (zoals bij opiaatvergiftiging), mechanisch of fysiologisch (bijvoorbeeld door wurging of verstikking), of als gevolg van neurologische aandoeningen of trauma. Tijdens de slaap kunnen mensen met ernstige slaapapneu meer dan dertig episodes van intermitterende apneu per uur ervaren.

Apneu kan ook optreden tijdens periodes van intense emoties, zoals huilen of bij de Valsalva-manoeuvre tijdens het lachen. Het is een veelvoorkomend kenmerk van snikken tijdens het huilen, gekenmerkt door langzame maar diepe en onregelmatige ademhaling gevolgd door korte perioden van adem inhouden.

Een ander voorbeeld van apneu zijn adem-inhoudende aanvallen, die soms emotioneel van aard zijn en meestal bij kinderen worden waargenomen als gevolg van frustratie, emotionele stress en andere psychologische extremen.

Meer informatie: en.wikipedia.org