Een tunnel is een ondergrondse of onderzeese doorgang. Deze wordt gegraven door omliggende grond, aarde of rots, of onder water gelegd, en is volledig afgesloten behalve voor de twee openingen aan elk uiteinde.

De voorlopers van moderne tunnels waren adits, die water vervoerden voor irrigatie, drinkwater of riolering. De eerste qanats zijn bekend van voor 2000 v.Chr.

De vroegste tunnel die bekend is en van beide uiteinden werd gegraven, is de Siloam-tunnel, gebouwd in Jeruzalem door de koningen van Juda rond de 8e eeuw v.Chr. Een andere tunnel die van beide uiteinden werd gegraven, mogelijk de tweede bekende, is de Tunnel van Eupalinos, een aquaducttunnel van 1.036 m (3.400 ft) lang door de berg Kastro op Samos, Griekenland. Deze werd in de 6e eeuw v.Chr. gebouwd als aquaduct.

In Ethiopië kruist de Siqurto-voetgangerstunnel, met de hand uitgehouwen in de Middeleeuwen, een bergkam.

In de Gazastrook werd het netwerk van tunnels door Joodse strategen gebruikt als rotsuitsnijdingen, in eerste instantie als schuilplaatsen tijdens de Judeese weerstand tegen de Romeinse overheersing in de Bar Kochba-opstand in de 2e eeuw na Chr.

Meer informatie: en.wikipedia.org