De longen zijn de belangrijkste organen van het ademhalingssysteem bij de meeste landdieren, waaronder alle viervoetige gewervelden en een klein aantal amfibische vissen, longslakken en sommige spinachtigen zoals spinnen en schorpioenen. Hun voornaamste functie is het uitvoeren van gasuitwisseling door zuurstof uit de lucht in de bloedbaan te brengen via diffusie en koolstofdioxide uit de bloedbaan naar de atmosfeer af te voeren, een proces dat ook wel ademhaling wordt genoemd. Dit artikel richt zich voornamelijk op de longen van viervoeters, met name die van mensen, die gepaard zijn en zich aan weerszijden van het hart bevinden, het grootste deel van de borstholte innemen en homoloog zijn aan de zwemblaas bij straalvinnige vissen.

De beweging van lucht in en uit de longen wordt ventilatie of ademhaling genoemd, en wordt aangedreven door verschillende spiersystemen bij verschillende soorten. Amnioten zoals zoogdieren, reptielen en vogels gebruiken verschillende gespecialiseerde ademhalingsspieren om de ademhaling te vergemakkelijken, terwijl bij primitieve viervoeters lucht in de longen werd gedreven door de keelspieren via buccale pomp, een mechanisme dat nog steeds bij amfibieën wordt gezien. Bij mensen zijn de belangrijkste ademhalingsspieren die de ademhaling aandrijven het middenrif en de tussenribspieren, terwijl andere kern- en ledemaatspieren ook als hulpademhalingsspieren kunnen worden ingezet in situaties van ademnood. De longen zorgen ook voor de luchtstroom die vocalisatie, waaronder menselijke spraak, mogelijk maakt.

Meer informatie: en.wikipedia.org