Het begrip ontstond in de Verenigde Staten met de opkomst van de consumptiemaatschappij in de twintigste eeuw. Waar eerder de markt geacht werd zichzelf te reguleren, bleek dit niet altijd voldoende te werken, zodat consumenten zich begonnen te verenigen in consumentenbewegingen en consumentenorganisaties. In de jaren zestig van de twintigste eeuw begonnen de United States Chamber of Commerce en de National Retail Federation de term op een negatieve manier te gebruiken om die bewegingen in een kwaad daglicht te stellen.

In deze context heet dit ook wel consumptisme, een manier van leven waarbij regelmatig aanschaffen van secundaire goederen, waarbij de sociale waarde van het product en de invloed daarvan op sociale status en identiteit een rol speelt.

Ook het werk van Esther Peterson als special assistant van de president voor Consumer Affairs werd op die manier bejegend. Rond die kwam echter ook een ander gebruik van de term op, zoals bij Robert Whitney die tijdens het International Distribution Congress in 1955 consumentisme zag als een tegenhanger van communisme en socialisme. Consumeren wordt dan gezien als een recht, een recht dat dan ook wel tot in extreme vorm wordt verdedigd.

Meer informatie: nl.wikipedia.org