In tegenstelling tot militaire onderzeeërs zijn civiele onderzeeërs meestal kleiner, omdat de ruimte efficiënt moet worden benut. Toeristische onderzeeërs opereren vaak in tropische recreatiegebieden of andere zones met helder water en goede zichtbaarheid. Ze hebben meestal een capaciteit van 25 tot 50 passagiers en kunnen tien of meer duiken per dag maken. Hun ontwerp is afgeleid van onderzoeksduikboten en ze werken voornamelijk op elektrische batterijen, waardoor ze erg traag zijn.

Over het algemeen verwijst de term 'onderzeeër' naar een vaartuig dat zowel aan de oppervlakte als onder water onafhankelijk kan opereren. Onderwatervaartuigen met beperkte mobiliteit, bedoeld om op dezelfde locatie te blijven, zoals die voor redding, onderzoek of berging, worden meestal 'duikboten' genoemd. Deze worden vaak door conventionele schepen of grote onderzeeërs naar hun werkgebied gesleept en hebben een zeer beperkt bereik.

Bathysferen zijn duikboten zonder voortstuwingssysteem, gebruikt voor zeer diepe duiken. Een voorganger van de bathysfeer, de duikerklok, bestond uit een kamer met een open bodem die in het water werd neergelaten. Bathyscaphen zijn zelfaangedreven duikboten voor zeer diepe duiken die afhankelijk zijn van een ondersteunend schip aan de oppervlakte, zoals de duikboot 'Alvin' die werd gebruikt om het beroemde zinken van de Titanic te onderzoeken.

Meer informatie: es.wikipedia.org