Walhalla betekent letterlijk Zaal (höll, halla) voor de Gevallenen (val, wal). In de Noordse mythologie was het Walhalla een speciale hemel, voorbehouden voor de gesneuvelden in de strijd. Voor de Vikingen was het sneuvelen in de strijd de hoogste eer die een man kon halen.

Volgens de Vikingen was het Walhalla het rijk van de god Odin. De Vikingen geloofden dat de helden (einherjar) van Odin dagelijks in de strijd sneuvelen om 's avonds door Odins krijgsmaagden, de Walkuren, van het slagveld naar het Walhalla te worden gebracht. Hier werden ze onthaald op varkensvlees (de everzwijnen Andrimner, Särimner en Eldrimner) en honingwijn. Elke ochtend keerden de strijders terug naar de strijd om opnieuw gedood te worden.

Meer informatie: nl.wikipedia.org